5.2 ΚΥΠΡΟΣ Στην Κύπρο, 65 εκπαιδευτικοί απάντησαν συνολικά στην έρευνα και οι περισσότεροι από αυτούς ήταν καθηγητές Φυσικής (51καθηγητές Φυσικής, 6 καθηγητές Μαθηματικών και 8 καθηγητές Χημείας). Όπως και στην περίπτωση της Σλοβενίας, οι μισοί από τους ερωτηθέντες έχουν 11-20 χρόνια διδακτικής εμπειρίας και το 21,5% από αυτούς διδάσκουν εδώ και 20 χρόνια ή περισσότερα· έχουν σίγουρα μια σαφέστερη κατανόηση των δικών τους αναγκών και προκλήσεων, αλλά και των μαθητών τους. Για όλους τους Κύπριους εκπαιδευτικούς που απάντησαν στην έρευνα, οι διαδικτυακοί περιορισμοί διδασκαλίας τους επέτρεψαν να βελτιώσουν τις ψηφιακές δεξιότητές τους, ακόμη και αν το 70%από αυτούς ανέφεραν ένα πολύ καλό επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων και στην αρχή της πανδημίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις (σχεδόν το 70%των ερωτηθέντων) αυτές οι ψηφιακές δεξιότητες τους επέτρεψαν να αλληλεπιδρούν με τους μαθητές τους με πιο δυναμικό τρόπο: σε σχέση με αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένα 29% ανέφερε πολύ καλή αλληλεπίδραση με τους μαθητές κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής διδασκαλίας, ενώμόνο το 18,5%θεώρησε ότι η αλληλεπίδραση ήταν μάλλον κακή. Για να βελτιώσουν την αλληλεπίδραση με τους μαθητές τους, οι περισσότεροι από αυτούς χρησιμοποίησαν ορισμένα ψηφιακά εργαλεία κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής μάθησης. Παραδείγματα αυτών των εργαλείων είναι: Microsoft Teams, Zoom, Kahoot, Skype, Classroom, Google forms, Facebook, Youtube, Whiteboard, Simulations, Jamboard, Nearpod, WeBex, OneNote, Quiz, Wacom, Discord, Google meet, Excel, Word. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί έχουν επίσης ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο παραδίδουν τα μαθήματά τους. Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα, η μεγάλη πλειοψηφία των Κυπρίων εκπαιδευτικών που ερωτήθηκαν δηλώνουν ότι τα διαδικτυακάμαθήματά τους ήταν αρκετά ή εντελώς διαφορετικά από αυτά που παραδίδουν πρόσωπο με πρόσωπο, ενώμόλις το 10,8% αναφέρει ότι ήταν αρκετά τα ίδια τόσο στο περιεχόμενο όσο και στον τρόπο παράδοσης.
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=